 |
||||
 |
||||
|
||||
|
|
||||
|
|
||||
|
|
فرهنگ عاشورا، زمینه ساز فرهنگ انتظار :
یاران مهدی عاشورایی اند و کسانی می توانند در رکاب مهدی (ع) باشند که در مکتب عاشورا آبدیده شده باشند.
انتظار، ادامه عاشورا و چشم به راه حسین دیگری نشستن، در کربلایی به وسعت جهان است. ارتباط بین روز عاشورا و روز قیام قائم (عج)، یک رابطه ملموس و قابل درک برای هر انسان عاقلی است چرا که راه و هدف مهدی (عج) همان هدف امام حسین (ع) در ابعاد وسیع و گسترده جهانی است
در روز عاشورا شمشیر حکم کرد و در قیام ولی عصر (عج) نیز شمشیر پاسخگوی بسیاری از نارسایی ها است. عاشورا دغدغه ای نهفته در وجود انسان های مسلمان است و انتظار فرج و قیام مهدی (عج) همان چیزی است که با سرشت آنان عجین شده است.
اگر واقعه عاشورا با مقدماتی تلخ و کارشکنی های یاران یزید به وقوع پیوست، قیام قائم هم با خروج سفیانی ها و دجال ها که موانع اجرای احکام الهی هستند، به منصه ظهور می رسد و عاشورای حسینی نمونه بزرگی برای قیام بزرگ مهدی موعود (عج) است.
امام باقر (ع) فرمود: یکدیگر را در روز عاشورا، این گونه تعریت دهید: "اعظم الله اجورنا، بمصابنا بالحسین و جعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه الامام المهدی من آل محمد (ع)"؛ خداوند اجر ما و شما را در مصیبت حسین (ع) بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که به همراه ولی اش، امام مهدی از آل محمد (ع)، طلب خون آن حضرت کرده، به خونخواهی او برخیزیم.
پاره ای از روایات، عاشورا را روز ظهور حضرت مهدی (ع) ذکر کرده اند. پس انتظار، انتظار قیام عاشوراست و یاران مهدی (ع) همه عاشورایی اند. کسانی می توانند در رکاب مهدی (ع) باشند و امام حق را یاری رسانند که در مکتب عاشورا آبدیده شده و معیار جنگ و صلح را آموخته باشند که حسین (ع)، خود معیار سلم، حرب، تولا و تبرا است.
خود حضرت مهدی (ع) نیز در زنده نگه داشتن یاد عاشورا می کوشد. گواه آن، داستان علامه بحرالعلوم است که با آن کهولت سن و موقعیت علمی و اجتماعی، در صف سینه زنان امام حسین (ع) با وضعیتی خاص ظاهر می شود و وقتی از او می پرسند چرا چنین عزاداری می کنید، می فرماید: با رسیدن به دسته سوگواران چشمم به محبوب دلها، امام عصر (ع) افتاد، دیدم آن حضرت با سر و پای برهنه در میان انبوه عزاداری در سوگ پدرش حسین (ع) با چشمانی اشکبار به سر و سینه می زند؛ برای همین، قرار از کفم رفت و چنین به سوگواری پرداختم.
این دو امام بزرگوار، ارتباط بسیار نزدیکی با هم دارند که به برخی از آنها اشاره می کنیم: مهدی (ع) فرزند حسین (ع) و خونخواه اوست. نخستین کلامش، یا حسین (ع) است. شعار او، فریاد خوانخواهی حسین (ع) است. در القاب ثارالله، وطرالموطور و طرید الشدید هر دو شریکند.
با فضیلت ترین اعمال شب ولادت حضرت مهدی (ع)، زیارت امام حسین (ع) است. امام حسین (ع) از مکه به کوفه رفت و حضرت مهدی (ع) از مکه به کوفه می رود و مقر حکومت خود را در کوفه قرار می دهد و امام حسین (ع) در عصر ظهور حضرت مهدی (ع) نخستین کسی است که رجعت می کند.
هر دو امام در هدف مشترکند. امام باقر (ع) می فرماید: هنگامی که قائم قیام کند، هر آینه باطل از بین می رود و هدف امام حسین (ع) نیز در زیارت اربعین آمده است: خون خود را تقدیم تو کرد تا انسان ها را از نادانی و گمراهی رهایی بخشد.
زمانه آن دو در انحراف فکری، فساد اجتماعی، رواج بی دینی و بدعت در سطح جهانی، مشابه یکدیگر است. یاران هر دو از معرفت، محبت و اطاعت نسبت به امام خود برخوردارند. هر دو سازش ناپذیرند.
امام حسین (ع) در رد درخواست بیعت با یزید می گوید: "مثلی لا یبایع مثله". حضرت مهدی نیز با هیچ کس سر سازش ندارد، امام باقر و امام صادق (ع) می فرمایند: لیس شانه الا السیف؛ او فقط شمشیر را می شناسد و یقتل اعداءالله حتی یرضی الله؛ دشمنان خدا را می کشد تا خدا راضی شود.
در پاره ای از روایات، از عاشورا به روز ظهور حضرت مهدی (ع) تعبیر شده است. امام باقر (ع) می فرمایند: حضرت قائم روز شنبه که روز عاشورا است، قیام می کند، روزی که امام حسین (ع) شهید شد.
امام باقر(ع) در حدیثی دیگر می فرمایند: آیا می دانید که این روز (عاشورا) همان روزی است که خداوند توبه آدم و حوا را پذیرفت، روزی است که خداوند دریا را برای بنی اسراییل شکافت و فرعون و پیروانش را غرق کرد و موسی (ع) بر فرعون پیروز شد. روزی است که ابراهیم (ع) متولد شد. روزی است که خداوند توبه قوم یونس (ع) را پذیرفت، روز تولد حضرت عیسی (ع) و روزی است که حضرت قائم (ع) در آن روز قیام می کند.
|
||
|
||
|
ParsiBlog.comپیشرفته ترین سیستم مدیریت وبلاگ فارسی
|
